Á síðustu misserum hafa milljónir trjáa drepist í Bandaríkjunum. Trjádauðinn er ekki bundinn við einstök ríki, heldur hefur hans orðið vart víða um land. Ástæðurnar eru ólíkar, svo sem þurrkur, sjúkdómar, skordýr og skógareldar, en þær má í raun allar rekja til loftslagsbreytinga. Jafnvel elsta hvíta eikin í Bandaríkjunum gæti orðið þessum plágum að bráð, en eikin sú hefur staðið sem fastast í New Jersey í 600 ár og var búin að skjóta rótum áður en Kólumbus kom vestur um haf. Á Síerra Nevada svæðinu í Kaliforníu hafa 66 milljónir trjáa drepist síðan árið 2010, að því er talið er vegna þurrka og hraðrar útbreiðslu barrbjöllutegunda. Í norðurhluta Kaliforníu hefur sveppasjúkdómurinn „Sudden Oak Death“ náð talsverðri útbreiðslu í ýmsum trjátegundum, en sveppurinn þrífst best í bleytu. Í suðvesturríkjum Bandaríkjanna gætu öll sígræn barrtré verið horfin innan 100 ára að mati sumra sérfræðinga.
(Sjá frétt ENN í dag).
Greinasafn fyrir merki: barrskógar
Ræktun dökkra skóga stuðlar að hnattrænni hlýnun
Aukin ræktun barrskóga í Evrópu á kostnað laufskóga virðist flýta fyrir hnattrænni hlýnun að því er fram kemur í nýrri rannsókn sem sagt er frá í vísindatímaritinu Science, en hingað til hefur öll skógrækt verið talin til þess fallin að sporna gegn loftslagsbreytingum. Skóglendi í Evrópu hefur stækkað um 196.000 ferkílómetra (u.þ.b. tvöfalda stærð Íslands) frá því um 1750. Þessa stækkun má rekja til mikillar ræktunar dökkgrænna fljótsprottinna barrtrjáa, svo sem furu og grenis, en á þessu tímabili hafa barrskógar í álfunni stækkað um 633.000 ferkílómetra á sama tíma og ljósari laufskógar hafa minnkað um 436.000 ferkílómetra. Ljós lauftré á borð við eik og birki endurkasta meira sólarljósi út í geiminn en dekkri lauftré og munurinn sem í þessu liggur er sagður gera meira en vega upp á móti meiri kolefnisbindingu í fljótsprottnum barrtrjám. Höfundar rannsóknarinnar telja að stjórnvöldum dugi ekki að taka einungis tillit til kolefnisbindingar í stefnumótun sinni í skógrækt, heldur þurfi líka að taka lit skógarins með í reikninginn, svo og áhrif hans á jarðveg og raka.
(Sjá frétt PlanetArk 5. febrúar).